Η εκρηκτική «Χρυσή Εποχή» του Κωνσταντίνου Ρήγου ανοίγει το Διεθνές Φεστιβάλ Λευκωσίας 2025

Διαβάστε αναλυτικά

Με ένα φαντασμαγορικό υπαρξιακό πάρτι από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ), σηκώνεται η αυλαία του Διεθνούς Φεστιβάλ Λευκωσίας 2025. Την Πέμπτη 18 και την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2025 (20:30), το Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας υποδέχεται τη «Χρυσή Εποχή» του Κωνσταντίνου Ρήγου, Διευθυντή του Μπαλέτου της ΕΛΣ. Η περιοδεία στο εξωτερικό υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Πρόκειται για μια εκρηκτική παράσταση χορού, ένα ιλιγγιώδες πάρτι σε μια αίθουσα όπερας που κόβει την ανάσα. Η παγκόσμια πρεμιέρα δόθηκε στο Νόβι Σαντ, στο Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου κι έπειτα παρουσιάστηκε στην κατάμεστη Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα, με ενθουσιώδη χειροκροτήματα και διθυραμβικές κριτικές. Σειρά έχει η Λευκωσία, που περήφανα παρουσιάζει τον πολυσχιδή δημιουργό, τον άνθρωπο στον οποίο «χρωστάει» ο σύγχρονος ελληνικός χορός και τη «Χρυσή εποχή», ένα εκρηκτικό μανιφέστο για το αύριο.

Η «Χρυσή Εποχή» διαδραματίζεται σε ένα σκηνικό που θυμίζει club, με ηλεκτρονική μουσική, εκτυφλωτικούς φωτισμούς και χορογραφίες που αναμετρώνται με τη θλίψη, τη μελαγχολία και την αγωνία της αποδοχής. Είναι το ιδανικό αντίβαρο σε καιρούς ασταθείς και άγρια απρόβλεπτους. Όπως τονίζει ο χορογράφος: «Χρυσή εποχή, ένα νέο κύμα θα σαρώσει τα πάντα, εικόνες από το παρελθόν ή από το μέλλον, σκέψεις για τον έρωτα, την πίστη, την απουσία, την εγκατάλειψη. Ο άνθρωπος, αλλά και ο τόπος. Είμαστε ντυμένοι ή γυμνοί όπως ο αυτοκράτορας; Είμαστε ελεύθεροι ή πολιορκημένοι; Είμαστε μαριονέτες του Θεού ή ταξιδιώτες στον χειμώνα, κουβαλώντας πάντα μέσα μας τις νύχτες του καλοκαιριού; Σε ένα ρινγκ παλεύουμε με τον εαυτό ή με τη σκιά μας; Ζούμε στη χώρα του ποτέ, σε ουτοπικές Αρκαδίες, σε μαγεμένους Κιθαιρώνες, σε ουτοπίες ή σε αόρατες πόλεις; Γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή μας αλλά και την ανθρωπότητα, ένα mixtape από μουσικές και τραγούδια σε γραμμόφωνα, μπομπίνες, πικάπ, γουόκμαν, boombox, αλλά και μια μικρή ορχήστρα που συνοδεύει, όπως στον Τιτανικό, την ανθρωπότητα που χάνεται. Μια μουσική Βαβέλ».

Ο Ρήγος υπογράφει τη διακήρυξη μιας νέας πίστης που τοποθετεί τα πιστεύω της όχι στον θεό, αλλά στον άνθρωπο, όχι «εν τοις ουρανοίς» αλλά «επί της γης» – μια διακήρυξη που δεν υπόσχεται τη σωτηρία, αλλά εξασφαλίζει την έξοδο από την κόλαση. Με αφετηρία τις αναφορές, τις εμμονές και τις εικόνες που τον σημάδεψαν, δημιουργεί το μανιφέστο μιας γενιάς που εφορμά για να σαρώσει τα πάντα. Η «Χρυσή εποχή» έρχεται να μιλήσει για το σήμερα και το αύριο του χορού και παράλληλα λειτουργεί ως ένας αντικατοπτρισμός της 35ετούς πορείας του, όπου οι έννοιες της ειρωνείας και της νοσταλγίας μοιάζουν ταυτόσημες.

Οι πρωτότυπες συνθέσεις του Θοδωρή Ρέγκλη σε συνδυασμό με τις ευρηματικές επιλογές του Ρήγου «παίζουν» από πειραγμένες μελαγχολικές συνθέσεις του Βέρντι και του Μπιζέ έως ελληνικά τραγούδια των Χιώτη, Λοΐζου και Μαμαγκάκη, αλλά και ροκ και τζαζ επιτυχίες των δεκαετιών του ’60 και του ’70. Από την άρια “Addio del passato” έως τραγούδια με τις φωνές των Ελευθερίας Αρβανιτάκης, Μυρτούς Βασιλείου, Δημήτρη Καπουράνη, Idra Kayne, Δωροθέας Μερκούρη, Κωνσταντίνου Μπιμπή και Έλενας Τοπαλίδου, η «Χρυσή εποχή» φιλοδοξεί να μας θυμίσει ότι, καθώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό που είμαστε, οφείλουμε να συνεχίζουμε να χορεύουμε για να υπάρχουμε.

Τι είπαν για την παράσταση

Η «Χρυσή Εποχή» του Κωνσταντίνου Ρήγου καταχειροκροτήθηκε από κοινό και κριτικούς, συγκινώντας με τη δυναμική της σκηνική πρόταση και τη βαθιά υπαρξιακή της φόρτιση.

Η ανταπόκριση του κοινού επιβεβαίωσε το καλλιτεχνικό «πιστεύω» του Κωνσταντίνου Ρήγου: «Πιστεύω στο χειροκρότημα, στην υπόκλιση στο τέλος της παράστασης, πιστεύω στα χαμόγελα υποδοχής του προσωπικού των θεάτρων και των γκαλερί, στις γραφές των κριτικών, στα μπράβο του κοινού, στην ομορφιά όλων των κορμιών, στην προδοσία τους, στην ανεκτικότητα των άλλων για τις διαστροφές μου».

Ο Στέλιος Παρρής στο «Elculture.gr», παρασυρμένος από τη δύναμη της παράστασης, συνθέτει το δικό του «Πιστεύω», γράφοντας μεταξύ άλλων:

«Πιστεύω εις έναν Χορό πατέρα “παντοκράτορα”.
Πιστεύω σε έναν Κωνσταντίνο Ρήγο χορογράφο που η κάθε του δουλειά εικόνες μαγικές είναι γιομάτη.
Πιστεύω σε έναν Κωνσταντίνο Ρήγο σκηνοθέτη που σπάει τις φόρμες, καίει εγκεφαλικά κύτταρα και καρδιές.
Πιστεύω ότι 35 χρόνια καριέρας Κωνσταντίνου Ρήγου είναι μόνο μια καλή αρχή…»

Η Μαρία Κρύου, στο «Αθηνόραμα», σημειώνει:

«Ο Κωνσταντίνος Ρήγος σήμερα αποτελεί μια σπάνια περίπτωση καλλιτέχνη που κινείται με ευκολία ανάμεσα στο θεσμικό και το εναλλακτικό, στο λυρικό και το punk, στο ατομικό και το συλλογικό. Το έργο του είναι ένας ζωντανός χάρτης του ελληνικού σύγχρονου θεάτρου και χορού των τελευταίων 35 χρόνων».

Από την πρεμιέρα της παράστασης στο Βελιγράδι, η Τίνα Μανδηλαρά («Πρώτο Θέμα») γράφει:

«Όρθιοι οι θεατές χειροκροτούν για πολλή ώρα τον Έλληνα δημιουργό που τους θύμισε ότι ο χορός - ουσιαστικά το ξέφρενο πάρτι που στήθηκε με τη μορφή μιας παράστασης - συνιστά ένα ωραίο υπαρξιακό σχόλιο στην αγωνία της εποχής».

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος

Γεννημένος στην Αθήνα, με ρίζες από τη Σύρο και την Τήνο, ο Κωνσταντίνος Ρήγος σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ). Το 1990 ίδρυσε το πρωτοποριακό Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ, το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα. Σκηνοθέτησε και χορογράφησε πολλά έργα για σημαντικά θέατρα και φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με σημαντικά βραβεία. Η πορεία του στον σύγχρονο ελληνικό χορό κρατά μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία του χορού.

Από τον Φεβρουάριο του 2018 είναι Διευθυντής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και από τον Οκτώβριο του 2019 πρόεδρος του ΔΣ της ΚΣΟΤ.

Συντελεστές:

Σύλληψη, χορογραφία, σκηνικά, επιλογή τραγουδιών: Κωνσταντίνος Ρήγος

Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης

Δραματουργία: Έρι Κύργια

Εικαστικό έργο: Πέτρος Τουλούδης

Κοστούμια: Daglara

Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας

Βίντεο: Βασίλης Κεχαγιάς

Χορεύουν:

Βαγγέλης Μπίκος, Μάνες Αλμπέρντι, Γιάννης Γκάντσιος, Σταύρος Ικμπάλ, Έλενα Κέκκου, Γιάννης Μητράκης, Πέτρος Νικολίδης, Μαρίτα Νικολίτσα, Ντανιέλε Πεκοράρι, Στέφανο Πιετραγκάλλα, Αριάδνη Φιλιππάκη, Γιώργος Χατζόπουλος, Δέσποινα Χρυσοστόμου

Μέγας Δωρητής ΕΛΣ & Δωρητής προγράμματος περιοδειών: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

Διάρκεια: 80΄

Ηλικίες: 12+

* Στην παράσταση χρησιμοποιούνται έντονοι φωτισμοί.

Εισιτήρια:

Από την ιστοσελίδα more.com: http://bit.ly/4grNxB8 και το ταμείο του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας (Δευτέρα - Παρασκευή 10:00-13:00).

Τιμές εισιτηρίων:

VIP: €30/ 33

ΖΩΝΗ Α: €26/ €28

ΖΩΝΗ Β: €24/ €26

ΖΩΝΗ Γ: €22/ €24

ΖΩΝΗ Δ: €20/ €22

Δικαιούχοι μειωμένων εισιτηρίων: Παιδιά, μαθητές, στρατιώτες, φοιτητές, συνταξιούχοι, πολύτεκνοι, ηθοποιοί, ΑΜΕΑ (δωρεάν) με παρουσίαση σχετικής ταυτότητας.

Πληροφορίες: 22797979 (Δευτέρα - Παρασκευή 10:00-13:00) &

http://bit.ly/3VjZ0ZG

Ταυτότητα Φεστιβάλ

Διοργανωτές: Δήμος Λευκωσίας, Nicosia For Art

Χορηγοί φεστιβάλ:

Αργυρός χορηγός: ΟΠΑΠ Κύπρου, more.com

Χάλκινος χορηγός: Ιταλική πρεσβεία, Cyprus Public Transport

Υποστηρικτές: Travelhouse, UCLan Cyprus, WINECORE

Χορηγοί επικοινωνίας: Εκδοτικός Οίκος ΔΙΑΣ & Τηλεόραση ΣΙΓΜΑ