Έκανα την πρώτη δόση του εμβολίου!

Όλα κύλισαν ομαλά!

Έφτασε η μέρα που θα έκλεινα και εγώ το ραντεβού μου για το εμβόλιο κατά του Covid-19 και το άγχος με είχε κυριεύσει. Φαντάζομαι ξέρεις το γιατί… κι αν δεν το ξέρεις θα στο πω.  

Όλες αυτές τις ημέρες το μόνο που ακούγαμε είναι ότι πέφτει η πύλη εμβολιασμού, ότι δεν προλαβαίνεις να διαλέξεις το εμβόλιο της επιλογής σου, ότι μπαίνουν πολλά άτομα για να κλείσουν ραντεβού για ένα, ότι υπάρχουν απίστευτες καθυστερήσεις στα κέντρα εμβολιασμού και άλλα πολλά. Ε πώς να μην αγχωθώ; Σκεφτόμουν, θα προλάβω δεν θα προλάβω; Κι όμως για καλή μου τύχη πρόλαβα, μόνο που έπρεπε να πάω στη Λεμεσό και σίγουρα δεν θα πήγαινα μόνη.  

Έτσι λοιπόν, χθες, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για τη Λεμεσό. Ευτυχώς που ήταν ο Πέτρος μαζί μου επειδή κόντεψα να λιποθυμήσω από τον φόβο μου. Γενικά είμαι φοβητσιάρα με θέματα που αφορούν στην υγεία και περισσότερο απ’ όλα φοβάμαι τις βελόνες!

Φτάνει λοιπόν η στιγμή που ακούω το όνομα μου και μπαίνω στην αίθουσα αναμονής. Όλα κύλισαν ομαλά, χωρίς καμία καθυστέρηση. Εκεί λοιπόν προσπάθησα να εντοπίσω και να διαλέξω το άτομο που με "φοβίζει" λιγότερο απ’ όλους. Ευτυχώς ο λειτουργός που μου φώναξε ήταν αυτός που ήθελα. Ο άνθρωπος σίγουρα θα νόμιζε ότι έχω θέματα με τις τόσες πολλές ερωτήσεις που του είχα κάνει. Μέχρι να σκύψω το κεφάλι, όπως βλέπεις στη φωτογραφία πιο κάτω, είχε ήδη τελειώσει με το εμβόλιο και ούτε που το κατάλαβα. Ήμουν τόσο υπερήφανη που τα κατάφερα!

Εν κατακλείδι, αναμένω να μπει και πάλι η ζωή μου στην κανονικότητα της. Θέλω να αγκαλιάσω την οικογένεια και τους φίλους μου χωρίς φόβο, θέλω να ταξιδέψω και να επισκεφθώ τη δεύτερη μου οικογένεια πάλι χωρίς φόβο, θέλω να κάνω ένθερμες χειραψίες, δεν θέλω να φοβάμαι και θέλω να ξαναζήσω.  

Love,

K. 

xx