Λάκης Γαβαλάς: «Υπέφερα πάρα πολύ στη φυλακή»

Όλα όσα περιέγραψε για την εμπειρία του στη φυλακή!

Ο Λάκης Γαβαλάς μίλησε σε γνωστό περιοδικό για τη συμμετοχή του στο Dancing With The Stars και τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση, αποκάλυψε πολλές λεπτομέρειες από τη ζωή και την καθημερινότητά του στη φυλακή, μίλησε για τους φίλους που έκανε στον Κορυδαλλό και παραδέχθηκε οτι ο έρωτας ήταν το μεγαλύτερό του κίνητρο για να ανταπεξέλθει στις πρόσφατες δυσκολίες που πέρασε.

Γιατί επέλεξες να πας στο «Dancing With The Stars»;

Κοίταξε, επειδή μου έχουν απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα και είναι σε εκκρεμότητα οι υποθέσεις μου δεν μπορώ να βγαίνω, να πηγαίνω ταξίδια- κάτι πρέπει να κάνω.Έτσι, λοιπόν, μου το πρότειναν από τον ΑΝΤ1 και γι’ αυτό τον λόγο το δέχτηκα. Ελπίζω να τα καταφέρω…

Πιστεύεις ότι έχεις την αντοχή και τις δυνατότητες να ανταπεξέλθεις;

Έχω μάθει ότι είναι πολύ επίπονο και εξοντωτικό. Κάνεις πρόβα, μέχρι και 10 ώρες την ημέρα. Δεν έχω πρόβλημα με την ταλαιπωρία, αρκεί να βγει καλό το αποτέλεσμα. Σίγουρα, όμως, δεν πάω για να χάσω! Είμαι ανταγωνιστικός, πιστεύω στην ευγενή άμιλλα. Αλλά, όταν κάναμε το πρώτο meeting με τους υπόλοιπους παίκτες, τους είπα «εγώ έρχομαι για να διαγωνιστώ! Δεν θα είμαι καθόλου χαλαρός και καθόλου ήπιος!». Οπότε, με αυτό το motto ξεκινάω…

Κάνεις ένα νέο ξεκίνημα, μετά από πολλές δύσκολες στιγμές. Θεωρείς ότι η ζωή σού χρωστάει μια δεύτερη ευκαιρία;

Αυτή είναι η τρίτη μου ευκαιρία! Παλιά, όταν έφυγα από την Ιταλία, για να έρθω στην Ελλάδα, κατέρρευσα. Γύρισα εδώ, κι ενώ με ήξεραν όλοι στο εξωτερικό, στη χώρα μου ήμουν στο απόλυτο μηδέν. Κανείς δεν με δέχτηκε καλά! Θυμάμαι ότι, το 1978, έφερα μια οθόνη-cinema και όλοι αμέσως είπαν διάφορα για να με κατατροπώσουν. Που δεν το έκανα για να προκαλέσω, αλλά για να φέρω το «καινούριο». Ό,τι έχω, θέλω να το μοιράζομαι! Οι ικανότητές μου,το ταλέντο μου, η αγάπη μου, όλα αυτά είναι μεγαλειώδη και δεν τα κράτησα ποτέ για μένα. Προσωπικά, ακόμα και σήμερα, έχω μια τηλεόραση 20 ιντσών. Την ίδια που είχα και μέσα στο κελί μου.

Οι 14 μήνες στη φυλακή ήταν ένα μάθημα για σένα;

Όχι! Είμαι 61 χρόνων και δεν θεωρώ ότι πρέπει να ξανακάτσω στα θρανία. Απλά, επανεξετάστηκα, έδωσα το διαγώνισμά μου και πέρασα, γιατί είχα γερές βάσεις. Και τώρα περιμένω από την κοινωνία, τη χώρα, αλλά και από την πολιτική να μου δώσουν το δίπλωμά μου.

Τι όνειρα έβλεπες τα βράδια στη φυλακή, Λάκη;

Δεν έβλεπα όνειρα! Παρόλο που κοιμόμουν πάρα πολύ, δεν έβλεπα τίποτα. Δεν έχω de ja vu, ό,τι όνειρο έχω, το κάνω πράξη μέσα στην ημέρα. Όχι στον ύπνο μου. Μη νομίζεις ότι η χώρα είναι λιγότερο φυλακή, από την κανονική φυλακή. Όποιος είναι ευσυνείδητος, φυλακισμένα ζει.

Έκανες φίλους στον Κορυδαλλό;

Όχι, αλλά έκανα καλούς γνωστούς. Κάποιοι είχαν ζεστό ψυχισμό και δεθήκαμε, οπότε διατηρώ ακόμη επαφές μαζί τους. Έχουμε ψυχαναλυτική σχέση! Μιλάμε πού και πού, λέμε τα νέα μας.

Τι ώρα σε ξυπνούσαν το πρωί;

Στις 7.15. Αλλά το καλοκαίρι ξυπνούσα στις 8.30 και τον χειμώνα στις 9.30. Ξυπνούσα, έκανα τις αναπνοές μου, τη γυμναστική μου, έφτιαξα και κάποια βαράκια και γυμναζόμασταν. Το κελί μη φανταστείς, ήταν για δύο άτομα, αλλά ήμασταν τέσσερις μέσα. Διακόσμησα το κελί μου, το έφτιαξα, κι από άθλιο που ήταν το έκανα λιγότερο άθλιο. Στις 12.00 που έκλεινε η φυλακή ξεκουραζόμουν. Επίσης, ήμουν βοηθός κηπουρού και ασχολούμουν με τα φυτά του προαυλίου. Μιλούσα στα λουλούδια και ήμουνα μια χαρά μαζί τους.

Οι συγκρατούμενοί σου πώς ήταν μαζί σου;

Άψογοι! Πολύ εντάξει απέναντί μου, κανείς δεν με ενόχλησε ποτέ, ούτε μου έκαναν κακό. Τους έλεγα ατάκες, κάναμε αστεία και, πολλές φορές, μου έλεγαν «έλα ρε Γαβαλά, σκάσε πια!». Τους έκανα συνεχώς να γελούν. Ήθελα και έκανα τα πάντα για να είμαι δημιουργικός. Μια μέρα, πήρα ένα μπλουζάκι και ήθελα να το αλλάξω. Πήρα, λοιπόν, τη χλωρίνη που κάναμε τις τουαλέτες, πήγα στο ιατρείο και, με τη χλωρίνη, άρχισα να το ξεβάφω και να κάνω σχέδια πάνω του. Το μεταμόρφωσα!

Μέσα στη φυλακή, απελπίστηκες ποτέ; Σκέφτηκες να δώσεις τέλος στη ζωή σου;

Όχι, γιατί είμαι κατά της αυτοκτονίας! Με το πρώτο ή το δεύτερο ζόρι, δεν τα παρατάω όλα. Όχι! Όταν έχεις τόση προίκα πίσω σου κι έχεις ρίξει τόση δουλειά, οφείλεις να τη διαφυλάξεις και όχι την πετάξεις. Έχω χεσμένη την εμπορική προίκα! Μιλάω για την εσωτερική, την οποία δε θα μπορούσα να πετάξω απ’ το μπαλκόνι, έτσι απλά. Για κανέναν! Δεν πετάω τον εαυτό μου στο κενό, ούτε από τον δέκατο όροφο, ούτε καν πάνω σε ένα σούπερ sex. Πρέπει να διαφυλάξουμε την υστεροφημία μας. Αλλά, μη λέω ψέματα, υπέφερα πάρα πολύ! Προτιμούσα να έχω μια ασθένεια που μου έδωσε ο θεός για να με τιμωρήσει, παρά να είμαι υγιής, δημιουργικός και εγκλωβισμένος με πέντε άτομα που θα με διατάζουν όλη μέρα, επειδή το λένε οι νόμοι. Κανείς δεν σωφρονίζεται στη φυλακή. Αλλά εδώ δεν υπάρχει κράτος, θα υπάρχει φυλακή;