Διάσημοι σχεδιαστές μιλούν για την... πρώτη τους φορά!

Εξομολογούνται στη Vogue πώς αισθάνθηκαν!

Φυσικά δεν αναφερόμαστε την πρώτη φορά που έκαναν σεξ, αλλά στην πρώτη φορά που η δουλειά τους απαθανατίστηκε στην glossy σελίδες της Vogue. Για ένα σχεδιαστή, το πρώτο editorial στο περιοδικό μύθο της μόδας, είναι αν μη τι άλλο καταξίωση. Ξεκινάμε, λοιπόν:

1. Η πρώτη φορά του Marc Jacobs ήρθε το Σεπτέμβριο του 1986. Ο Jacobs θεωρήθηκε από τη Vogue τότε το νέο ανερχόμενο αστέρι που είχε θέση στο πάνθεον την μόδας.  Σε ένα αφιέρωμα ονόματι  "A New Wave." Ο σχεδιαστής ήδη είχε δημιουργήσει την πρώτη εμπνευσμένη του  collection για τον Perry Ellis. Δική του collection είχε δείξει για πρώτη φορά τον Απρίλιο. «Δεν μπορούσα να πιστεψω ότι η δουλειά μου ήταν στη Vogue και ότι με κατέταξαν στους 7 καλύτερους νέους σχεδιαστές. Νόμιζα κάθε φορά που το κοίταξα ότι είμαι μεθυσμένος!»

2. Ο Alexander McQueen μπήκε στις σελίδες της Vogue πρώτη φορά  Απρίλιο του1994. Το άρθρο του  Hamish Bowles για την συλλογή  'The Birds,' ήταν διθυρραμβικό. «Αισθάνομαι δέος μπροστά στα λόγια των ίδιων editors που ενέδειξαν ιστορικές φυσιογνωμίες. Φοβάμαι μήπως δεν φανώ αντάξιος των προσδοκιών τους. Είμαι σίγουρος όμως ότι ο κόσμος που έχω στο μυαλό μου, είναι μία πηγή αστείρευτης έμπνευσης».

3. Ο Alexander Wang κέρδισε το πρώτο του σαλόνι το Μάρτιο του 2005. Ακόμη ως εκπαιδευόμενος του Marc Jacobs, έγινε ο αγαπημένος της Teen Vogue, της Vogue, μαζί με τον  Derek Lam. παράτησε το Parsons μετά το πρώτο έτος της σχολής και κυκλοφόρησε την πρώτη του συλλογή από κασμιρένια πουλόβερ. Μρικούς μήνες αργότερα και ύστερα από ισάριθμες αναφορές στη Vogue οδηγήθηκε στον οίκο  Balenciaga. «Πίστευα ήδη στον εαυτό μου και χάρηκα όταν είδα ότι το πάθος μου αναγνωρίζεται. ΄Ηξερα τι ήθελα να κάνω και ήμουν απόλυτα προσηλωμένος στο στόχο μου. Δεν ξέρω αν το περίμενα ή αν το ήλπιζα. Πάντως δούλευα γι αυτό».

4. Ο Christopher Bailey τα ... κατάφερε το Νοέμβρη του 2002 όταν προσλήφθηκε από την Burberry για να αναλάβει τη σειρά  Prorsum. Ένας σχετικά άγνωστος  Bailey αντικαθιστά τον Ιταλό  Roberto Menichetti και αλλάζει τα δεδομένα για τον οίκο. «Είμαι λίγο πραγματιστής και πιο digital era τύπος, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Όλα έγιναν σχετικά γρηγορα παρότι υπήρξαν στιγμές που πίστεψα πως δεν θα κάνω αυτό που θέλω όπως ακριβώς το θέλω. Το ότι προχωράω και εξελίσσω το όραμα αυτού του ιστορικού οίκου με το δικό μου τρόπο με τιμά. Η ανάλυψη της θέσης σήμανε μία νέα εποχή για μένα, αλλά και την συναίσθηση της ευθύνης. Η πρώτη μου φορά στη Vogue με έκανε να το καταλάβω αυτό».

5. Η Diane Von Furstenburg μπήκε για πρώτη φορά στις σελίδες της 'Βίβλου' το  1969. «Μπήκα στο χώρο της μόδας καταλάθος. Ο  Angelo Ferretti, ένας designer που με θεωρούσε μούσα του είχε κάτι απίστευτα υφάσματα τότε που δεν χρησιμοποίησε. Τα πήρα και απλά άρχισα να φτιάχνω από το πουθενά μία συλλογή. Για μένα! Δεν είχα καμία εμπειρία ως designer ή οτιδήποτε σχετικό με το ρούχο αλλά είχα ανάγκη από μερικά ελαφριά, μικροσκοπικά φορέματα, υπήρχε ανάγκη για αυτά... Μέχρι να δω την κριτική της συλλογής μου στη vogue δεν είχα συνειδητοποιήσει τι μου συνέβαινε. Τι είχα κάνει.»

6. Η πρώτη φορά της Donna Karan ήρθε το Φεβρουάριο του 1974.Πολύ πριν η  Donna φτιάξει το δικό της όνομα, ανέλαβε τον οίκο της  Anne Klein, μετά το θάνατό της. «Το όνομα της Anne Kleinήταν πολύ δυνατό και εγώ έπρεπε να σκεφτώ καλά αν θέλω να συνεχίσω να διαχειρίζομαι τον οίκο της ή όχι. Έκανα αυτό που πίστευα εγώ όχι αυτό που θα έκανε ίσως εκείνη. Ήξερα πως αυτό θα επιθυμούσε. Όταν είδα στη Vogue πως εκτιμούν τη δουλειά μου και θα ήθελαν μάλιστα να δουν ένα εντελώς δικό μου δείγμα δουλειάς, κατάλαβα πως έπρεπε να βρω την απόλυτα δική μου ταυτότητα. Εκεί συνειδητοποίησα τι πραγματικά ήθελα να κάνω»

7. Ο θρύλος Yves Saint Laurent είχε την δική του πρώτη το Μάρτιο του 1958. Αφού παρουσίασε την πρώτη του συλλογή για τον  Dior, οι δημοσιογράφοι ανταποκρίθηκαν με δάκρυα χαράς. Η Vogue τον αποθέωσε λέγοντας πως είναι ο νέος θεός της μόδας. Ο Saint Laurent δήλωσε «Ήξερα πως η Vogue θα ασχοληθεί με εκείνον που ανέλαβε τον Dior. Δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση μέσα μου. Περίμενα πιο αυστηρή κριτική. Εκεί είναι που συνειδητοποιείς πως ζεις το όνειρο και απογειώνεσαι. Είναι υπέροχο να ξέρεις πως η έμπνευσή σου και αυτό που αφήνεις πίσω σου δεχεται αγάπη και θαυμασμό».

8. Η Isabel Marant τα κατάφερε τον Απρίλιο του  2003. Tον ίδιο μήνα που έγινε μητέρα ενός αγοριού του Tal, παρέα με τον σύζυγό της Jerome Dreyfuss, επίσης designer που ειδικεύεται στις τσάντες. «Ευτυχισμένη διπλά. Διάβαζα την κριτική και έβλεπα το αφιέρωμα στη δουλειά μου και δεν το πίστευα. Είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη για τις επόμενες συλλογές. Από τότε η καριέρα μου απογειώθηκε».

9. Ο Tom Ford μπήκε τον Ιούλιο του 1995. «Όταν η Courtney Love λιντσάρισε τη  Madonna— τότε που της την είχε στημένη έξω από τα  MTV Video Music Awards. Κάποιος τη ρώτησε τη φοράει κι εκείνη είπε  'Gucci, Gucci, Gucci.'  δια χειρός Tom Ford. Έτσι μπήκα στη Vogue. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε».

10. Ο Karl Lagerfeld φτάνει πίσω στο  1959. H Joan Juliet Buck, της Γαλλικής Vogue είχε μείνει άναυδη. recalls,«Με προσέλαβαν για να κάνω τις γούνες και είπα: Ας ντύσουμε τη γούνα με γούνα, ας πλέξουμε τη γούνα, ας σκίσουμε τη γούνα, ας κάνουμε τρύπες στη γούνα, ας ρίξουμε μπογιά στη γούνα, ας ζωγραφίσουμε πάνω της! Τρελάθηκαν λίγο αλλά έγινε το δικό μου. Όταν η Vogue αποθέωσε το αποτέλεσμα, ήθελαν να αλλάξω τα πάντα!»

12. Ο Jason Wu εμφανίστηκε στις σελίδες της Vogue το Φεβρουάριο του  2007, αμέσως μετά τη δημοσίευση του  WWD με το αλά RuPaul–doll design του που απεικόνιζε τη διάσημη drag queen με πλατινέ περούκα , κοκκινο κορσέ από vinyl και μπότες πλατφόρμες ως τους μηρούς της. Η Vogue έγραψε: «Ήρθε η ώρα της τρανσέξουαλ κούκλας λοιπόν, από τη στιγμή που ο γκέυ γάμος τίθεται υπό αμφισβήτηση και τα έχουν βάλει με τον Bob σφουγγαράκι- ήρθε ο Jason Wu να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Ακολούθησε editorial». Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.

13. Ο Oscar de la Renta με τη σειρά του μπήκε στη Vogue τον Οκτώβριο του 1964 όταν ο  Helmut Newton φωτογράφισε ένα από τα σχέδιά του πάνω στην  Elizabeth Arden. «Αυτό σήμανε την αρχή για ένα παραμύθι. Το ίδιο υπέροχο αληθινό παραμύθι που ζω τόσα χρόνια».