Ζέτα Μακρυπούλια: Με ποια επώνυμη γυναίκα θέλει να πάει μαζί της για καφέ;

Τι λέει για την εξωτερική της εμφάνιση που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό!

Λίγες µέρες μετά που ανέβηκε στη σκηνή για τα 14α βραβεία Madame Figaro Γυναίκες της Χρονιάς, που παρουσίασε για άλλη μια χρονιά η Shiseido η Ζέτα Μακρυπούλια μιλά στη Madame Figaro Κύπρου και την δημοσιογράφο Τάνια Νεοκλέους και αποκαλύπτει μικρά δικά της μυστικά.  

Ζέτα, µε ποια σπουδαία γυναίκα της ιστορίας θα ήθελες να πας για έναν καφέ;
Οι πρώτες που έρχονται στο µυαλό µου είναι η Κλεοπάτρα, η Θεοδώρα, η Μαρί Κιουρί και η Βιρτζίνια Γουλφ. Ήταν γυναίκες ελεύθερες σε κοινωνίες που τις ήθελαν καταπιεσµένες, µε τόλµη και πίστη στη δύναµή τους να βγουν µπροστά και να διεκδικήσουν πράγµατα που σήµερα για µας είναι αυτονόητα. Θα προσπαθούσα να εκµαιεύσω πράγµατα από εκείνες τις γυναίκες και να πάρω κι εγώ λίγο από τον δυναµισµό τους.

Η οµορφιά τι είναι για σένα, Ζέτα;
Όσο και να µην το πιστεύεις, δεν είχα ποτέ την αυτοπεποίθηση της όµορφης. Κοιτώντας το νήµα της ζωής µου µέχρι τώρα, δεν έχω κινηθεί πουθενά µε την ταµπέλα της όµορφης, ακόµα και στις περιπτώσεις που θα µπορούσε να ήταν χρήσιµο. Στα δικά µου µάτια η οµορφιά δεν είναι µόνο κάτι που βλέπουµε, αλλά και αυτό που εκπέµπουµε. Αν δυο ωραία µάτια είναι µόνο δύο ωραία µάτια, τότε τα ξεχνάς. Αν το βλέµµα κρύβει µια ζωή πίσω από τη µατιά, τότε µένεις αξέχαστη.

Ζέτα, σε ποιες περιπτώσεις είσαι απρόβλεπτη;
Επειδή γενικά η εικόνα που βγάζω προς τα έξω είναι αρκετά συγκροτηµένη, αυτό που ίσως δεν µπορεί εύκολα να φανταστεί κάποιος για µένα είναι ότι αγαπώ την περιπέτεια και λατρεύω την ελεύθερη πτώση. Αυτό είναι κάτι που µπορεί να µην µου φαίνεται άµα τη εµφανίσει λόγω του ότι έχω πολλές άµυνες ως άνθρωπος.

Γιατί κάνεις θέατρο;
Γιατί µου καλύπτει µία φυγή απ’ την πραγµατικότητα, µία ψευδαίσθηση δύναµης και για την αποδοχή και την αγάπη που παίρνω από τον κόσµο. Με υποβάλλει σε µία διαδικασία πίεσης, µε φέρνει στα όριά µου και όταν τελικά έρχεται η ώρα να ανέβω στη σκηνή ξέρω ότι έχω περάσει από όλες τις διεργασίες και έχω βρει τι κάνω και ποια είµαι και αισθάνοµαι µια λύτρωση.

Ο τρόπος που παρουσιάζεσαι από τα media είναι αυτός που αντικατοπτρίζει εσένα;
Όχι πάντα και νοµίζω ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν µπορεί κανείς να ξέρει όλες µου τις πτυχές. Με τη δηµοσιότητα υπάρχουν πολλές παγίδες και ειδικά σήµερα που ο καθένας έχει τη δυνατότητα να γράφει ό,τι θέλει και ό,τι νιώθει. ∆εν ξέρω ποια µπορεί να είναι η εικόνα µου αυτήν τη στιγµή. Επιλέγω να µην διαβάζω πολλά για µένα, έτσι ώστε να είµαι πιο ήρεµη και πιο αφοσιωµένη σε αυτά που θέλω να κάνω εγώ.

Ζέτα, κάνεις ψυχοθεραπεία;
Έχω κάνει άπειρη στη ζωή µου και εξακολουθώ να κάνω. Με βοήθησε στη συγκρότηση του µυαλού σε όλα τα επίπεδα, αλλά και να καταλάβω ποια είµαι εγώ κι όχι ποια είναι η προσωπικότητα που έχω χτίσει σύµφωνα µε την κοινωνία που ζω. Ο καθένας δοµεί µία προσωπικότητα, την οποία οικειοποιείται, νοµίζει ότι είναι κάτι, αλλά στην ουσία δεν είναι. Η ψυχανάλυση σε βάζει λίγο πιο βαθιά, σε βοηθά να πετάξεις τα ταµπού και όλα αυτά τα κοινωνικά και σε κάνει να δεις τι θέλεις εσύ πραγµατικά να κάνεις. Εγώ δεν ξέρω ακόµα ποια είµαι. Ξέρω µόνο ότι είµαι ένα ανήσυχο πνεύµα, που µου αρέσει να ψάχνω και να ανακαλύπτω πράγµατα τόσο για µένα όσο και για τον τρόπο που σκέφτονται οι άνθρωποι και για τους λόγους που αντιδρούµε σε κάθε περίσταση.

Για ποια πράγµατα αισθάνεσαι ευγνώµων;
Αισθάνοµαι ευγνώµων για το πιο µικρό και αυτονόητο, µέχρι το µεγαλύτερο. Το ότι ξυπνάω, ότι µπορώ να έχω ένα σπίτι, ότι µπορώ να δουλεύω, ότι µπορώ να βγάζω τα χρήµατά µου για να ζω, ότι έχω την οικογένειά µου, τον σύντροφό µου, τους φίλους µου, ότι κάνω µια δουλειά που µου αρέσει και µέσα από αυτήν µπορώ να περνάω καλά και να εξελίσσοµαι. Γενικά µέσα από την πορεία µου στην ψυχανάλυση και σε παραπλήσια πράγµατα έχω αντιληφθεί ότι οφείλουµε να είµαστε ευγνώµονες κάθε µέρα για τα πάντα, ακόµα και για ένα ποτήρι νερό που πίνουµε.